زمان دسترسی کودکان به خدمات آنلاین و اینترنت
زمان دسترسی کودکان به خدمات آنلاین و اینترنت
هر کاربری علی رقم سن او میتواند قربانی تهدیدهای اینترنتی و شبکهای شود، ولی کودکان و نوجوانان بیشتر از بقیه در معرض خطرات به دلیل عدم آگاهی و وارد نبودن هستند. محافظت جوانان و نوجوانان که از تکنولوژیهای جدید استفاده میکنند چالش مهم و بزرگی است و شامل قلدری (Bullying) و سوءاستفادههای مختلف (مانند Grooming) میباشد. بااینکه نوآوریها و فناوریهای جدید باهدف برخورد با اینگونه تهدیدها و ریسکها به وجود آمده است، راه درازی برای داشتن یک محیط کاملاً امن دیجیتال باید پیموده شود.
حداقل سن مناسب برای آنلاین شدن
یکی از مهمترین فاکتورهای امنیتی تشخیص “سن درست کودکان” برای آنلاین شدن، استفاده از خدمات اینترنت و استفاده از رسانههای اجتماعی میباشد. برخی از برنامهها و اپ ها برای کودکان و نوجوانان طراحی نشدهاند و نیاز این رسانهها برای ثبتنام داشتن حداقل 13 سال سن میباشد.
خدمات دیگری مانند ایمیل نیز کودکان زیر 13 سال را از باز کردن حساب منع میکنند ولی در این حال هیچ مکانیزمی وجود ندارد که هویت و تاریخ تولد کاربران را در زمان ثبتنام آنلاین چک کند و همچنین راههای عبور ازاینگونه بررسیها بهآسانی امکانپذیر است.
تصویر 1: حساب گوگل و منع ثبتنام کودکان ریز سن
دلیل اصلی اینکه کودکان زیر سن 13 سال نمیتوانند آدرس ایمیل یا پروفایل شبکههای اجتماعی داشته باشند “قوانین محافظت از محرمانگی کودکان” یا COPPA (Children’s Online Privacy Protection Act) است که همه شرکتها باید بر اساس آن عمل کنند. جمعآوری دادههای کودکان زیر 13 سال در این قانون بدون اجازه و کنترل دسترسی به سایتها و خدمات آنلاین و اپراتورها توسط والدین ممنوع است. در زمان جمعآوری داده از کودکان و نوجوانان تائید والدین الزامی است و این مسئله باید در قوانین و شرایط شرکتها کتباً قید گردد.
مکانیزم های محدودیت دسترسی اضافه برای کودکان
بهغیراز قوانین محافظت از محرمانگی کودکان، مکانیزم های دیگری برای جلوگیری از استفاده کودکان و نوجوانان برای استفاده از خدمات آنلاین وجود دارد. برای مثال Facebook یک فرم برای کاربران دارد که استفاده غیرمجاز کودکان زیر 13 سال را گزارش کنند.
تصویر 2- فرم گزارش کردن کاربران زیر 13 سال در فیس بوک
امروزه نمیتوان بهطورقطع گفت که حداقل سن مناسب برای وارد شدن کودکان به دنیای دیجیتال و آنلاین چیست. آنچه مسلم است این است که نمیتوان دسترسی کودکان و نوجوان را به فناوری قطع کرد. کودکان ما در چنین محیطی زنده هستند و بومیهای دنیای دیجیتال به شمار میروند. عدم دسترسی آنها به محیط فناوری ممکن است باعث عدم پیشرفت و رشد آنان شود.
کل جهان امروزه در حال وابسته شدن بیشتر و بیشتر به فناوری است، ما همیشه آنلاین هستیم و در حال تعامل با توسعههای فناوری جدید میباشیم. اگر ما کودکان خود را از منافع تکنولوژی و فناوری منع کنیم شاید به عقب قدم نهادهایم. درنتیجه باید اطمینان حاصل نمود که خدمات آنلاین موجود و در دسترسی نوجوانان و کودکان تحت نظارت مناسب والدین و آموزگاران هستند و توسط ابزار مناسب توسط والدین کنترل میشوند. کودکان و والدین نیز باید آموزشدیده و از روالهای و راهکارهای خوب استفاده کنند.